Huwebes, Abril 7, 2011

MALDITA MODE PART 1

A. KURSO
Nung papasok pa lang ako ng college may nakapagsabi sakin sa harapan ng tatay ko..."Bakit hindi na lang architecture kinuha mo? Bakit Fine arts pa? Ang tanging nasagot ko lang nun ay isang plastic na ngiti :)

Oo inaamin ko medyo nahurt ako dito kasi parang minamaliit niya yung course na kinuha ko. Parang ang baba ng tingin niya sa gusto kong gawin sa buhay ko.

Ayoko ng sumagot dahil:
1. mas matanda siya sakin
2. kilala ko ang sarili ko, pag nag umpisa na kong sumagot....tuloy tuloy na yun!
3. dahil alam kong hindi rin niya ako maiintindihan

kaya huwag na lang..sayang ang oras..TIME IS GOLD! hehehehe!

Nung kumuha ako ng masters degree kinausap niya ako ulit..ang sabi naman niya.."Tutal mahilig ka rin naman mag aral, bakit hindi ka na lang kumuha ng Law?"

Grrrrr...eh kung Law sana gusto ko eh di sana yun yung kinuha ko, kailangan pa ba tanungin? Bakit may mga taong ganito, na hindi na lang tingnan ang sariling buhay nila...sarili nilang anak? Ewan ko ba!
______________________________________________________________________________

B. APO
Nung nasa arlington kami....may nagsabi naman sakin "Alam mo kulang ang naging buhay ng papa mo, kasi hindi mo siya nabigyan ng apo!"

Nasaktan ako kasi...ako pa ba ang magiging dahilan sa hindi pagkakumpleto ng buhay ni papa? Apo lang ba ang magkukumpleto nito? Masakit....sobrang sakit!

Nasabi ko na lang sa sarili ko:
Anong magagawa ko? Kaysa naman bigyan ko siya ng apo ng wala sa oras. Yung bigla na lang akong nabuntis na walang asawa o hindi kasal. Madaming prinsipyo ang tatay ko at ayokong sirain yun. Alam kong mas gugustuhin niyang wala siyang apo kaysa nagkaron siya ng apo na wala sa lugar. (sorry sa mga matatamaan, walang personalan..hehehe!)

Naramdaman ko nga noon kay papa na sabik siya sa mga apo ng mga kapatid niya pero hindi niya pinaparamdam sakin na gusto na niya magka-apo sakin at nararamdaman ko rin na ayaw pa niya ako mag asawa....na kailangan pa niya ako, na wala akong dapat na ibang responsibilidad kung hindi sila ni mama.

Binibiro nga ako ng mga pinsan ko (sa side ni papa) na ako daw dapat ang unang ikasal sa simbahan at huwag ko silang gayahin. Natatawa na lang ako dahil pinagkakaisahan nila ako..hahahaha! Pero hindi naman ako naprepressure. Iba rin kasi ang perspektibo at gusto ko:)

EHEM......EHEM.....hahahahahaha!







Walang komento:

Mag-post ng isang Komento